Motivasyonumu Kaybettim

Neden aylardır yazı yazmıyorum, her şey işe girene kadar mıydı?

Son yazımın üstünden bu yana 4 ay geçmiş. Taslakta kayıtlı 7 adet yazım da mevcutken neden hiçbirini paylaşmadım? Buradaki yazılarımın işe yeni başlamış bir yeni mezunun yaşadıkları ve öğrendikleri olarak kişisel içerikli fakat herkese açık bir blog olmasından kaynaklı içimi buraya dökmek istedim. Motivasyonun bilimsel yanı şu an umrumda değil. Tek bildiğim benim motivasyonumu kaybetmiş olmam.

Dışarıdan öyle görünmediğimi biliyorum. Fakat dostlarım, hukuk bölümüyle yaptığım çift anadalı 3. sınıftayken bırakacak kadar büyük bir çöküş bu. Yıllardır eziyetini çektiğim diş teli tedavimden tamamen vazgeçecek kadar büyük. Bir nota öğrendiğimde elimden saatlerce bırakmadığım kemanıma bir daha hiç dokunmamış olmak kadar büyük.

Üniversitenin son yılında hayatımı en ince ayrıntısına kadar planlamıştım. Şu yol olmazsa diğer yoldan gider şöyle bir amaca ulaşırım tarzıydı. Her şey, her yol yazılıydı fakat Candan Erçetin haklıydı.

Kaderimi kabullendim ve çalışmayı çok istediğim bir şirkette işe başladım. Üstelik henüz 6 aylık bir çalışanken istediğim zammı aldım ve daha uzun süreli bir sözleşme imzaladım. İşte hiçbir performans düşüklüğü yaşamıyorum. Kendi isteğimle mesai öncesi veya sonrası fazladan da çalışıyorum. Yöneticimden güzel feedbackler alıyorum, yürüttüğüm projeleri yoluna koyabiliyorum, iş arkadaşlarımı seviyorum. Fakat işten çıkar çıkmaz dünyanın fişinin çekildiğine yemin ederim.

Çalışırken zihnim hep meşgul olduğundan mıdır bilinmez işten çıkar çıkmaz nereye gitsem yollar büyüyor ayaklarımda. Artık arkadaşlarımla görüşmek istemiyorum. Yorgunluğumu bahane ettiğimi hissediyorum. En baştaki planlarım olmadığı için mi böyle hissediyorum bilmiyorum. Tek bildiğim aylardır eve gelir gelmez uyuyorum.

İşte mutluyken ve her şey normal seyrindeyken hatta büyük bir neşeyle etrafa enerji saçarken nasıl oluyor da sonrasında elim kolum kalkmıyor? Çok mu tezat bu iki durum?

Bir psikolog bunu nasıl yaşar demeyin çünkü tüm sıfatlarımdan öte bir insanım. Kim bilir belki de bu süreç olağandır da her işe yeni başlayan yaşıyordur. Zor okul döneminden sonra rahatlık mı çöküyor? Bilmiyorum. Bilmediğim bu kadar çok şey varken nasıl hiçbir şeye motivasyonum olmuyor? Onu da bilmiyorum hatta kafa yormuyorum. Bildiğim tek şey bunun geçici olduğu. Görüşmek üzere.