Yola Devam
Bir önceki yazımı yazarak ne büyük hata etmişim!
Bir ilkbahar ve bir sonbahar geçirdim. Bu sürede yazımın arkasına saklandım. Yazdıklarımı okuyan varsa önceki yazıda yazdığım mazereti geçerli kabul etsinler diye düşündüm. Hala o zaman yaşadığım duygularımın arkasındayım ama kendime bir toparlanma süresi biçmem gerektiğini öğrendim.
Geriye dönüp bakınca ne çok şeyi bir kenara attığımı ama asla öğrenmekten vazgeçmediğimi gördüm. Şimdi yine öğrene öğrene ilk başladığım yere döndüm. Bu seferki kaynağım Fahri Karakaş.
Koordinatörüm Gökhan Bey ile Fahri Hoca’nın kilometreleri aşan uzun sohbetleri var. İşin edit kısmında olduğum için videoları defalarca izliyorum. Fahri hoca her defasında diyor ki : Vazgeçmeyin!, Pes Etmeyin!, Hayal edin!, Başlayın! Bu sözleri en çok duyan kişi olarak daha fazla kayıtsız kalamadım.
Aslında aklımı en çok çelen ‘mükemmele ulaşmanın bekleyerek olmadığı, deneyerek olduğu’ nu söylemesiydi. Evet, öğrenmekten vazgeçmedim belki ama üretmekten vazgeçmiştim. Oysa hayatımın amacı her geriye dönüp baktığımda ‘Ben elimden geleni yaptım.’ demek ve pişman olmamaktı.
Dediğim gibi yaşadığım motivasyon kaybının arkasındayım. Bu, insan olmanın bir getirisi. Şimdi yeniden denize açılma zamanı. Kaptan benim, rotayı her zaman bulurum. Yeter ki dilimden şu hiç düşmesin: Yola Devam!
Şimdi büyük bir istikrar arzusuyla diyorum ki Yola Devam. Hoşbulduk.
